Od XV wieku do dziś pewne wątki wciąż powracają: wzajemne uznanie urzędów i sakramentów oraz możliwość ich przyjmowania u partnerów dialogu, wymiana kaznodziejska, współużytkowanie kościołów, współpraca charytatywna. Pomimo pięciuset lat starań o zbliżenie luteranizmu i ewangelicyzmu reformowanego zjednoczenie obu wyznań nie było trwałe. Bardziej trwałe okazały się dokumenty, które zostały zebrane i omówione w niniejszej książce.